De begroting, dat was het favoriete woord van Bart De Wever tijdens de campagne. “De begroting moet in evenwicht zijn”. Natuurlijk, Groen is daarmee akkoord. Maar wat blijkt? De rekening klopt helemaal niet. De inkomsten waar De Wever op rekent, zijn onrealistisch. Het Rekenhof, de instantie die controleert of de overheid goed met geld omgaat, maakt brandhout van de begroting van De Wever. Wat zou wél helpen om de rekening te laten kloppen? Een bijdrage van de grootste vervuilers en de superrijken. Maar dat weigeren ze te doen. Eens een partij voor de rijken, altijd een partij voor de rijken.

De staatshervorming, nog een stokpaardje van De Wever. “België werkt niet,” roept de N-VA tijdens elke campagne. Het moet allemaal efficiënter, daar zijn we het mee eens. Ze zouden zelfs de provincies afschaffen, goed voorstel, daar staan wij ook achter. Hoe staat het daarmee? Wel, twee jaar terug werden 15 Vlaamse regio’s ingevoerd, niemand weet waarom, en intussen zijn de provincies nog steeds niet afgeschaft. 

Ook op vlak van klimaatbeleid is het bij N-VA veel blabla, maar weinig boemboem. De N-VA beloofde om “de strijd tegen de droogte eindelijk serieus nemen”, met een deftig budget voor droogtebestrijding. In Groen vinden ze een partner, maar in de regering duidelijk niet. Ze besparen zelfs op droogtebestrijding, en dat in het midden van een kurkdroog jaar. En wie duwen ze daarmee in de miserie? Boeren, die hun oogst zien mislukken. Jou en mij, want we gaan op de duur water moeten rantsoeneren. En de dieren en planten, die hun hele leefomgeving drastisch zijn veranderen.

N-VA wilde blijkbaar vooral de postjes. Groen blijft vechten voor een begroting op orde, met eerlijke bijdrage van de sterkste schouders, een efficiëntere overheid, en een klimaatbeleid dat onze landbouwers, onze mensen en onze planeet beschermt.